https://ivanobeggio.com/?fbclid=IwAR3f7 ... HqJR_wm-EM
fotos for free
Nederlandse tekst (vertaald met DeepL):
Ik ontmoette de beroemde "archistar" Philippe Starck, vers van de modernisering van het Elysée-paleis op uitnodiging van president Mitterand, op een meubeltentoonstelling, gepresenteerd door enkele wederzijdse vrienden. Zeer aardig en enthousiast, beschouwd als de leider van de expressionistische architectuur van die tijd, hij overweldigde me met zijn grote passie voor motorfietsen: als jonge man, zoals ik, demonteerde en monteerde hij bromfietsen en toen ik hem ontmoette, herinner ik me dat hij een proef Bultaco had in zijn garage, een Vintage Triumph en een Harley. Hij liet me begrijpen dat hij zich graag zou verbinden aan Aprilia, een huis dat hij perfect vond om zijn handlanger te zijn bij het voorstellen van een tweewieler die hij als 'spiritueel' definieerde. Ik dacht er niet te veel over na, en binnen een paar weken was de overeenkomst bereikt. In mijn bedoelingen had de Aprilia Motò (de naam voorgesteld door Starck zelf) de charme van de Harley Davidson moeten hebben en zich moeten presenteren als een tijdloos voertuig zoals de Scarabeo. Starck nam de verbintenis zeer serieus en in iets meer dan een maand diende hij de schetsen bij mij in. Hij ging graag naar Noale om de evolutie van het prototype te volgen, soms in nauw overleg met mijn technici. Ik herinner me vooral de vijandigheid van onze historische hoofdtestrijder "Caio" Pellizon, die op een gegeven moment niet meer wilde weten over het project. In werkelijkheid moest de motor worden geboren rond een Suzuki 350-motor, omdat de yen deze oplossing erg op prijs stelde en deze oplossing onmogelijk maakte, dus gingen we naar de Rotax met vijf kleppen en enkele carburateur, die ongetwijfeld minder geschikt was voor de aard van de motor.
De Franse architect van zijn kant was duidelijk niet gewend aan die voortdurende compromissen tussen ontwerp en techniek die het dagelijkse leven van elk motorbedrijf uitmaken, rekening houdend met elk voorstel dat de stilistische zuiverheid. Starck zorgde met buitengewone energie ook persoonlijk voor de perspresentatie en bedacht een suggestieve presentatie op de Bologna Motor Show waarin de Motò werd onthuld achter een concentrische reeks sluiers; hij maakte ook een boek waarin beroemde mensen, zoals Lucio Dalla, Peter Gabriel, Bianca di Savoia, Bigas Luna poseerden met de nieuwe Aprilia. In de persmap definieerde hij de reden voor zijn project als volgt: "Het derde millennium. Het is misschien het moment om te beseffen dat alles om ons heen beeld is en niet realiteit. We kijken naar de motó, gegooid op de rand van de mode, geleegd van zijn betekenis en van zijn bestaansreden: het is niet meer dan de uitdrukking van valse mythen en echte karikaturen. Op enkele uitzonderingen na heeft de motorfiets zijn ziel verloren. Het is tijd om het te onderzoeken en opnieuw uit te vinden. De essentie van de motorfiets, het beste van wat is geweest, het beste van wat zal zijn: uniek, definitief, eeuwig, in de minimale staat als materie, op het hoogste niveau van de geest hetzelfde succes als de Scarabeo, honderden bestellingen verzamelend van alle Helaas, eenmaal gekocht door architecten, ontwerpers, ondernemers en advocaten, eindigde de hausse, waardoor we voor de ongelukkige realiteit kwamen te staan dat het publiek van traditionele motorrijders onali herkende zichzelf hier niet in
rond ontwerp, met een voorkeur voor de ruwheid en korreligheid van het hedendaagse Ducati Monster ontworpen door Miguel Galluzzi. Ondanks de tegenvallende verkoopcijfers (er werden er ongeveer 7.000 geproduceerd) en ondanks het feit dat hij niet de wendbaarheid van een echte Aprilia had (we moesten extreem high-performance banden monteren voor een betere wegligging), heeft de Motò zijn plaats in de geschiedenis van het motorrijden veroverd. , tentoongesteld in prestigieuze tentoonstellingen en kunstmusea. Persoonlijk ben ik echter blij een architectuur-"goeroe" in onze sector te hebben betrokken: als ik naar de Motò in mijn garage kijk, zie ik een naakte nog steeds vreselijk actueel en met stijl die vervolgens breed wordt hernomen door de concurrentie, zozeer zelfs dat ik het vandaag gemoderniseerd en met een elektromotor zou voorstellen. Ik maak van deze gelegenheid gebruik om de fantastische Club Motò 6.5 te bedanken die de erfenis van dit model met buitengewoon enthousiasme en altijd nieuwe en sprankelende initiatieven levend blijft houden. Het zeer lage enthousiasme van de markt adviseerde ons om niet verder te gaan met een tweede voorstel van Starck, waarvan we het volledige gipsmodel al hadden gemaakt. Het was een naakte XRay genaamd, ontworpen rond de nieuwe 1000cc tweecilinder die binnenkort de RSV zou uitrusten. Het is moeilijk te zeggen of het stoppen van dit project een vergissing was of niet: persoonlijk vind ik hem zelfs mooier dan de Motò, maar als ik de meningen op sommige forums lees, lijkt er een diepgewortelde vijandigheid te bestaan tegenover Starcks stilistische trends. Het moet gezegd worden dat Starck schetste
voor ons ook een scooter, de Lama, waarvan de vorm zonder beroep werd afgewezen door de dealers aan wie we hem hebben onderworpen. De commerciële teleurstelling van de Motò werd ruimschoots gecompenseerd door het succes van twee modellen die in dezelfde periode werden gelanceerd, beide dit keer doordrenkt met ons onnavolgbare sportieve DNA. Het faillissement van Motò baarde ons niet veel zorgen: in 1995 hadden we een omzet van 548 miljard, met duidelijk hogere winsten voor de hele sector: 51,5 miljard, vóór Malaguti's 28 en Piaggio's 8,6. Pro