De Geschiedenis van de Apilia MOTO'6.5

Het verhaal van ontwikkeling tot heden

Moderators: MotoMan, YOURI

Gebruikersavatar
MotoMan
Site Admin
Berichten: 1082
Lid geworden op: 14-05-2017 12:00

Re: De Geschiedenis van de Apilia MOTO'6.5

Bericht door MotoMan » 12-07-2020 19:14

Een van de eerste uitgewerkte tekeningen van Starck die hij maakte voor Aprilia was dus deze concept tekening.

Maar als je goed naar de tekening kijkt, zie ook dat de naam van de motor eerst EASY BIKE was!

Deze werd al snel opgezet naar Moto' 6.5, maar het is wel leuk dit opmerkelijk detail te ontdekken!

Afbeelding

Afbeelding
Disign Philippe Starck
Gebruikersavatar
MotoMan
Site Admin
Berichten: 1082
Lid geworden op: 14-05-2017 12:00

Re: De Geschiedenis van de Apilia MOTO'6.5

Bericht door MotoMan » 19-12-2020 11:33

De eerste schets van Philipe Starck van de Aprilia Moto 6.5 had een luchtgekoelde Suzuki 350 cc eencilinder (van welke productiemotor is niet duidelijk). Dus geen radiator en de (te) kleine uitlaat zat aan de linker zijde. De tank had al bijna zijn kenmerkende vorm. De naam voor deze creatie was nog simpel: 'EASY BIKE'

Afbeelding
Disign Philippe Starck
Gebruikersavatar
MotoMan
Site Admin
Berichten: 1082
Lid geworden op: 14-05-2017 12:00

Re: De Geschiedenis van de Apilia MOTO'6.5

Bericht door MotoMan » 11-10-2021 15:16

https://motorrevu.hu/cikkek/a-meg-nem-e ... -moto-6-5/



Motor, wielen, brandstoftank en zadel - de Franse sterontwerper Philippe Starck droomde ongeveer een kwart eeuw geleden van een motorfiets met een paar ingrediënten en een paar benodigdheden. Zijn visie was slechts een bescheiden succes.
In Italië zou alles ondenkbaar zijn zonder passie. Dit was met name het geval in de jaren tachtig en negentig, toen de plaatselijke motorfietsfabrikanten besloten de dominante spelers op de internationale markt te worden. Aprilia concurreerde met Cagiva, de twee samen met Ducati en de drie merken samen met de Japanners. Dat was zo'n beetje de situatie. In die wilde periode heerste er een soort creatieve anarchie, zowel in de verkoop als op de renbanen. Overal, in garages en achtertuinen, werd koortsachtig gewerkt aan de ontwikkeling, vaak in richtingen die zelfs de directie van de betrokken fabrikant niet kende. De Ducati Monster, het geesteskind van Miguel Galluzzi, is een uitstekend voorbeeld.

Motorfietsen als lifestyleproduct: Motó 6.5 wil nieuwe doelgroepen bereiken
Aprilia is de tegenovergestelde weg ingeslagen met de Moto 6.5. Eind jaren tachtig verkeerde Ivano Beggio, de "padrone" van het opkomende Italiaanse motormerk uit Veneto, in financiële moeilijkheden en kreeg hij van enkele financiële adviseurs het advies om te diversifiëren, d.w.z. om de forse winsten van zijn bedrijf te investeren in bedrijven in andere sectoren - meubels, zonnebrillen en kleding. Helaas heeft het plan niet gewerkt. Twee ingenieuze scooters (de Scarabeo en de SR 50) hebben de soms frivole CEO van de totale financiële ondergang gered. Met hun frisse uiterlijk en innovatieve concepten waren beide modellen een echte bom op de Italiaanse markt. Zelfs de tijdelijke moeilijkheden weerhielden Beggio er niet van regelmatig de high society op te luisteren.

Twee mannen, één koffer: Ivano Beggio (links) en Philippe Starck op de achterkant van de Moto. 
Ivano Moggio en Ivano Moggio's motorrijder, Ivano Moggio en Ivano Moggio's Italiaanse tegenhanger. Deze was net klaar met de renovatie van de privé-appartementen van de Franse president Francois Mitterrand in het Elysée-paleis. Beggio vond dat de tijd rijp was voor Aprilia om iets tijdloos op de tafel te brengen. Iets met een iconische vorm, zoals de Fiat 500 of de Vespa scooter. "Ik ontmoette Starck op een meubelbeurs," schrijft hij in zijn autobiografie. "Ik was erg onder de indruk. Zijn energie straalde gewoon van hem af, zijn enthousiasme voor motorfietsen heeft me echt besmet. Net als ik, had hij in zijn jeugd aan veel verschillende motoren gesleuteld. Al toen we elkaar voor het eerst ontmoetten, had hij een Bultaco trialmotor, een oude Triumph en een Harley in zijn garage. Hij liet me weten dat hij graag met Aprilia zou samenwerken aan een nieuw model dat hij als spiritueel omschreef. Na een paar weken kwamen we overeen om het nieuwe ding Moto te noemen. Starck heeft zelf de naam voorgesteld. Hij wilde dat hij zo indrukwekkend zou zijn als een Harley-Davidson, zo tijdloos als een Aprilia Scarabeo. Een maand later liet hij me de eerste schetsen zien," herinnert de voormalige Aprilia-coureur zich. En inderdaad: de tekeningen waren van iets totaal nieuws.

De gedetailleerde geschiedenis van de Aprilia Moto 6.5, of zijn lange reis van pre-productie tot productie
 Graziano Cuogo's pre-productie exemplaar, eindigend met framenummer 6, was de allereerste Moto, die in mei 1995 op de markt kwam. Het was een van de eerste ongeveer honderd 6.5's die werden gebouwd met een telescoopvork die nog onder een steile hoek stond. Deze en latere versies werden gekenmerkt door problemen met de koppeloverdracht bij acceleratie en de neiging om bij hoge snelheid af te slaan. Om deze situatie te verhelpen, heeft Aprilia de hoek van de telescoopvorken aangepast tot een iets vlakkere hoek en de stuurpennen met 1,2 cm verlaagd. Langer dan de originelen, de vorken zijn gedraaid met behulp van langere vorkpluggen. De stabiliteit van de motorfiets werd verbeterd door het gebruik van klein plexiglas, en de grip achter werd verbeterd door het gebruik van zijtassen met een draagvermogen van vijf kilogram elk. Zelfs de actieradius van de eerste serie Motos was een probleem, omdat de brandstoftank te laag reikte, ver onder de carburateurs, en de brandstofdoppen relatief hoog waren. Dit werd verholpen door achteraf een vacuümbrandstofpomp en twee onderling gekoppelde brandstofpompen in te bouwen.

Tijdens zijn eerste test trok de Aprilia Moto 6.5 de aandacht van de testers met zijn stijve, veerkrachtige voorvering en zijn zowel onconventionele als verbluffende looks.
De voorste Motos werden uitgerust met speciale zachte Dunlop banden. Ze waren snel versleten, maar ze verminderden wel wat van de problemen met de grip van de motor. Voor degenen die gewend waren op de 6.5 te rijden, was het een verrassing toen later op hardere compoundbanden werd overgeschakeld. Dankzij de aanzienlijke vooruitgang in de ontwikkeling bieden de Continental ContiGO diagonaalbanden nu een zeer aanvaardbare rijkwaliteit. Niet zo 25 jaar geleden. Claudio "Caio" Pellizzon, het toenmalige hoofd van de testers, was zeer kritisch over de Moto. Hij was vaak te horen bij de ingang van het voorplein van het bedrijf, vloekend in Venetiaans dialect over de tekortkomingen van de 6.5.

Zelfs toen al waren spaakwielen mooier dan aluminium gegoten velgen
Beggio wilde koste wat kost een motorfiets met Philippe Starck-ontwerp, maar het was onmogelijk om het kant-en-klare ontwerp fatsoenlijk te laten rijden. Er was het zware uitlaatsysteem, de positie van de motor, en Starck was niet bereid om op iets toe te geven. Na lang experimenteren - met een conventioneel uitlaatsysteem en een hoge, in de lak verzonken demper - zijn we er uiteindelijk in geslaagd meer gewicht achteraan te krijgen en een stabielere achterkant bij het accelereren, dankzij de dynamische verdeling van de wiellast. Kort na de start van de productie hebben we ook stiekem de vorkhoek ongeveer één graad vlakker gemaakt. Hiermee en met de zachte Dunlop banden hebben we een compromis bereikt."

Veel design, weinig ruimte: de zitting was te kort voor twee personen
Een motorfiets met een compacte motor, een eivormige tank en uitgesproken organische vormen die - dankzij de omringende framebuizen, de bijpassende uitlaatpijpen en de vlakke voordemper - de motor zeer effectief in beeld brachten. Beggio veegde de haalbaarheidszorgen van zijn eigen technische staf rigoureus onder het tapijt en gaf Starck de vrije hand om de vorm te creëren. Hij vertrouwde een jonge ontwerper, Alberto Capella, de taak toe om toe te zien op de één-op-één realisatie van Starcks visie. Aangezien het de bedoeling was een eenvoudige en compacte motorfiets te creëren, werd het eerste model uitgerust met de ééncilinder 350 cc motor van de Suzuki DR350. Het doel was een stadsvoertuig te creëren dat de harten van gebruikers die niet vertrouwd zijn met tweewielers, zou veroveren, niet door zijn prestaties, maar door zijn ongewone uiterlijk. Kort daarna kelderde de wisselkoers van de Japanse yen, waardoor de Suzuki-motor zo duur werd dat men moest overschakelen op de ééncilinder Aprilia Pegaso. Deze was veel krachtiger en krachtiger dan de oorspronkelijk gekozen Japanse motor.

Rondom: de instrumenten passen perfect in het totaalbeeld
Starck weigerde echter veranderingen aan te brengen aan het frame. "Hij was duidelijk niet gewend om in overleg met de technici tot compromisoplossingen te komen, zoals in dergelijke situaties gebruikelijk is. Hij vond elke suggestie voor wijzigingen totaal onaanvaardbaar," herinnert Beggio zich de details van de samenwerking. Samen met een van de medewerkers van Starck, Thierry Gaugin, bezocht hij meerdere malen Noale, het ontwerpcentrum van Aprilia, om zich op de hoogte te stellen van het ontwikkelingsproces. Volgens Capella vonden deze bezoeken plaats in een vriendschappelijke sfeer, waarbij de meester verscheidene uren doorbracht met het bestuderen van het half afgewerkte model vanuit verschillende hoeken. Hij trakteerde de modelbouwers altijd op snoepjes en prosecco. De complexiteit van het ontwerp van de Moto vormde een echte uitdaging voor de ontwikkelaars, en zij hadden een hele reeks nieuwe ideeën nodig om de ongebruikelijke oplossingen te implementeren. Speciaal ponsgereedschap was nodig om de gebogen framebuizen te maken. Ook uitdagend waren de voorste demper, die strak tegen de onderkant van de motor past en op een reusachtige bob lijkt, de gebogen waterkoeler, de eivormige brandstoftank, die elke ergonomie miste, de ongemakkelijke stoel onder de tank en het totale gebrek aan sierlijsten. De ontwerpers werden er echt gek van dat Starck de Moto in een bepaalde grijstint had bedacht. Alles moest precies die kleur hebben, zelfs de UV-bestendige rubberen buizen en remleidingen.
De monteurs moesten ook uiterst behendig zijn om het uiterst compacte prototype in elkaar te zetten. Het was tenslotte Capella die blijk gaf van een sterk ontwikkelde diplomatieke flair door te bemiddelen tussen Starck en de ontwikkelingsafdeling. Zijn betrokkenheid maakte een aantal kleine compromissen mogelijk die het management van Starck (zoals de Moto 6.5 intern werd genoemd) heel aanvaardbaar maakten. Alles bij elkaar duurde het geen twee jaar, en het project was zes maanden eerder klaar dan gepland, zodat de nieuwe auto kon worden onthuld op de Bologna Motor Show van 1994. "Starck had een echte passie voor de première van Bologna," noteert Beggio in zijn autobiografie. Hij bedacht een spectaculaire show voor de onthulling. Bovendien liet hij een fotoalbum maken waarin beroemdheden als Peter Gabriel, Lucio Dalle, Bigas Luna en anderen poseerden in het gezelschap van de Moto. "In de dagen na de lancering werden we overspoeld met bestellingen uit de hele wereld en waren we ervan overtuigd dat we het begeerde tijdloze ontwerp hadden gecreëerd. Maar toen alle architecten, ontwerpers, aannemers en advocaten hun orders hadden geplaatst, werd het een drukte van belang. We hebben gemerkt dat de 'naakte' kopers niet in staat zijn om grip te krijgen op de extraverte vormen en de voorkeur geven aan de rauwe, gespierde Ducati Monster ontworpen door Miguel Galluzzi."

Tot op de dag van vandaag is de voorgrond zwijger, getekend met een briljant gevoel voor vorm, ongeëvenaard
Uiteindelijk was de Moto de grootste blunder in de geschiedenis van Aprilia. Na twee jaar en ongeveer 6.200 geproduceerde exemplaren, werd hij uit het gamma genomen. Beggio troostte zich met het feit dat zij er toch in geslaagd waren een iconisch model te creëren dat zelfs werd opgenomen in de motortentoonstelling van het Guggenheim Museum in New York. Vandaag is de Moto 6.5 een ware cult geworden in Italië. Ondanks het uitblijven van succes werden twee andere samenwerkingen tussen Aprilia en Starck niet gerealiseerd. De eerste was de Lama scooter, de tweede was de X Ray 1000 aangedreven door de latere Aprilia RSV 1000 twee-cilinder motor. Het werd echter al snel duidelijk dat het ondermaatse buizenframe en de tank, en het gebrek aan ruimte om een airbox te installeren, het model technisch onuitvoerbaar maakten. Deze tekortkomingen, en het feit dat de Moto niet verkocht, leidden ertoe dat hij snel van verdere plannen werd geschrapt. Desondanks bleef de Moto 6.5 Beggio's favoriete project. Dit was de reden waarom, onmiddellijk na zijn dood, dertig Motos hem vergezelden naar zijn laatste rustplaats in Noale, bij zijn begrafenis op 16 maart 2018. Dit is waarschijnlijk hoe hij zijn eigen afscheid zou hebben georganiseerd.
"Beating to the beat"  
Philippe Starck Interview
De beroemde ontwerper/architect heeft bijna alles ontworpen, van een citroenkweker tot een afgewerkt huis. Zijn credo is om het simpel te houden, om het leven van mensen makkelijker te maken. Van alledaagse voorwerpen tot boten en ruimtevaarttechnologie, zijn veelomvattende werk verlegt voortdurend de grenzen van design en verruimt de eisen waaraan het moet voldoen. Hij wordt niet alleen erkend als ontwerper, maar ook als een echte visionair en een van de leidende figuren in het internationale hedendaagse design.

Mr Starck, hoe ben je betrokken geraakt bij Aprilia? Waarom was je geïnteresseerd in het motor project?
Ik vertegenwoordig een generatie mensen die is opgegroeid met eenvoudige motorfietsen. Eenvoudige en innovatieve tweewielers zoals Velosolex en Motobecane, en 125cc-modellen van Italiaanse fabrikanten zoals Italjet, Malaguti en MV Agusta. Deze bestonden uit niet meer dan een motor, wielen, tank en zitplaats. Ik was een van de eerste eigenaars van een bandfiets in Frankrijk. De Bultaco Sherpa's, Montesa's en Ossa's die ik heb gebruikt zijn stuk voor stuk schoolvoorbeelden van minimalisme en creatieve intelligentie. Geen overbodig detail verstoort de osmose van mens en machine, het hart van deze twee kloppend op hetzelfde ritme. Voor mij is dat een echte motor! Op het moment dat ik door Ivano Beggio werd gevraagd, was marketing bezig met het definiëren van de motorfietsen van de toekomst. In die tijd begonnen de verschillende soorten motorfietsen op te komen: Dakar-machines, choppers voor zelfbenoemde Hells Angels, hobby-racemotoren. Ik was aan het triallen en enduro rijden omdat ik me kon identificeren met deze motoren. Maar het is een feit dat er in die tijd niet veel echt fatsoenlijke, authentieke en eerlijke tweewielers waren waar je echt, echt mee overweg kon. Dus accepteerde ik Beggio's aanbod om een niche motor te creëren. Ik wilde geen retro ontwerp, daar had ik de juiste fabrikanten voor.
Mijn doel was de fiets te ontdoen van alle overbodige franje en kunstmatige details die de marketeers erop hadden gezet. Een pure motorfiets die leeft van zijn eenvoud: twee wielen, motor, benzinetank en zadel - dat is alles. En dat is het ook, dankzij de briljante ingenieurs van Aprilia! Veel echte motorrijders hebben hem geprezen omdat hij niet gewoontjes is en geen modestatement. Het was vrij van alle modetrends en trends, hoewel mijn kritiek op mode- en marketingtrends niet goed werd ontvangen bij de perslancering. Met alle respect voor de motorrijders, sommige zijn eigenlijk heel simpel. Ze denken dat ze Thierry Sabine zijn, een van de Hells Angels, of Giacomo Agostini. Er was veel belangstelling voor de Moto, maar veel mensen waren geringschattend. Ze waren ongewoon scherp in hun kritiek, wat de donkere kant van de bikers naar boven bracht. Er werd gezegd dat het een motor was voor jongens, meisjes en homoseksuelen. Het toonde ook de woede die kan worden opgewekt door een product dat niet past in een van de marketing templates. Het was allemaal nogal bizar, want de Moto was revolutionair in zijn eenvoudigste vorm. Maar de revolutie kwam te vroeg, de mensen waren er niet klaar voor. Tegenwoordig wordt het begrepen en aanvaard, en daarom is het nu zoveel meer waard dan vroeger. Beggio was de enige persoon bij Aprilia die er echt in geloofde.
Heeft u na Aprilia nog met andere motorfietsfabrikanten gewerkt?
 Ik had een zeer interessante baan bij Voxan, maar precies op de dag dat de studie zou worden gepresenteerd, ging het bedrijf failliet. Daarna wilde ik iets anders gaan doen bij Ducati, maar ik stuitte op een te grote muur in de ontwerpafdeling. Mijn collega's konden gewoon niet begrijpen waarom de directie van de onderneming mij een project had toevertrouwd. Dat was in wezen het einde van mijn carrière als motorontwerper. Ik moest toegeven dat het geen gunstige omgeving was met zijn bekrompen ontwerpers en zijn koppige klanten. Ik was vaak het mikpunt van spot, bijvoorbeeld wanneer ik onderweg was met mijn overigens voorbeeldige, praktische Honda Pacific Coast 800 motorfiets met zijn ruime kofferbak. Sommige mensen konden niet begrijpen hoe iemand op zo'n lelijk, lomp ding kon rijden. Een paar jaar later, interessant genoeg, kwamen deze volgebouwde tourfietsen in opmars. Als motorontwerper moet je op je hoede zijn voor al te onconventionele oplossingen, omdat mensen die niet accepteren.

Twee andere Starck werken in opdracht van Aprilia: een was de X-Ray uitgerust met de latere RSV-Mille 65-graden V2-motor, die nog slechtere rijeigenschappen had dan de Moto
In 2012 ontwierp hij een ander voertuig, de Volteis elektrische auto.
 Dit was precies hetzelfde als de motorfietsen. Ik wilde een voertuig dat grotendeels minimalistisch was, gebaseerd op de technische basis van de Mini Moke. Ik hou erg van puriteinse auto's zoals de Citroen 2 CV en Beehive of de VW Kübelwagen. Ik wilde een soortgelijke eenvoud bereiken met de Volteis. Ik heb onlangs een elektrische auto besteld bij het Amerikaanse bedrijf Bollinger. Een SUV met vierwielaandrijving en een aluminium carrosserie. Ze zijn erin geslaagd dit soort intelligent minimalisme te bereiken.
Heb je iets van het andere werk van het Moto 6.5 project kunnen gebruiken?
Nee, want ik werkte met hem op een moment dat mijn werkmethoden, mijn zienswijze, mijn wereldbeeld, mijn politieke oriëntatie en mijn seksuele geaardheid al vaststonden. Ik heb er niets nieuws uit geleerd, behalve dat het onmogelijk is om met motorfietsen en motorfietsfabrikanten te werken. Rijd je nog steeds motor? Ja, ik heb een paar fietsen in mijn garage. Daaronder natuurlijk een Aprilia Moto, daarna verschillende trials, een trials quad, een Kawasaki en een Boxer, die Thierry Henriette speciaal voor mij had aangepast. In de bergen waar ik woon, rij ik vaak op quads, waar ze zeer nuttig zijn. Oh, en ik heb ook een Honda Monkey die ik momenteel aan het ombouwen ben.
Welke motorfietsen hebben de grootste invloed op je gehad? Welke zijn volgens u bijzonder succesvol geweest?
Husqvarna's naakte modellen, de Svartpilen en Vitpilen. Ik vind ze goed gemaakt, eenvoudig en mooi ontworpen. Natuurlijk kunnen ze tegelijkertijd ook te innovatief zijn. Net zoals Moto 6.5 was in zijn tijd.

Lama scooter, volledig ontworpen in de geest van het Starck "hou het simpel" credo
Disign Philippe Starck
Gebruikersavatar
MotoMan
Site Admin
Berichten: 1082
Lid geworden op: 14-05-2017 12:00

Re: De Geschiedenis van de Apilia MOTO'6.5

Bericht door MotoMan » 04-07-2022 11:51

Alberto Capella

Dat was een zeer speciale ontmoeting, tijdens de meeting in Noale ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de Moto 6.5. Door Corona is de meeting twee jaar doorgeschoven maar in 2022 kon deze dus toch plaats vinden. Een speciale videoverbinding was gemaakt met Philippe Starck! Bijzonder om zo de ontwerper van de Moto 6.5 te horen spreken. Het gesprek was in het Engels (want Starck is een Fransman) dus ook redelijk goed te volgen. Hij verontschuldigde zich nog voor het feit dat hij niet persoonlijk had kunnen komen, maar hij had wel voor iedereen die op de meeting er was een fles Prosecco gestuurd (uit zijn prive-collectie). Een zeer leuk (en heerlijk) cadeau!

Tijdens een groot diner in het hotel was er nog een aangename verrassing! Er waren twee speciale gasten gekomen. De ingenieurs van Aprillia die vanaf het eerste moment samenwerkten met Philippe Starck tijdens het ontwerpen van de scooter de ‘Lama’ en later de ‘Moto 6.5’
De hoofdingenieur ALBERTO CAPPELLA was zelfs een paar maanden in het zomerhuis van Philippe Starck geweest om samen met hem de Lama te ontwerpen. Helaas is dit ontwerp niet verder gekomen dan 3 proto-typen, maar hierdoor was wel een zeer goede band ontstaan.
De andere ingenieur ……………… was nauw betrokken bij de productie van de Moto 6.5.

Alberto Capella heeft voorafgaande aan het diner in Noale een uitgebreid verhaal verteld over de ontwerpfase van de Lama en de Moto 6.5, maar helaas was deze voordracht in het Italiaans, dus ik heb er niets van begrepen. Toch was er later een speciaal moment. Ik had een houten model van de Moto 6.5 meegenomen. Dit model (er bestaan er twee van, vervaardigd door een houtbewerker uit Indonesie) werd uitvoerig bewonderd door Alberto Capella en …….. De deksel van het kistje is later door beiden gesigneerd. Later vertelde Alberto Capella mij nog een leuk stukje geschiedenis over het ontwerp van het zadel van de Moto 6.5. Daar waar normaliter een periode van een jaar werd uitgetrokken voor een ontwerp, moest nu in een maand een geschikt model gemaakt worden door een zadelfabrikand in Barcelona. Met een hoop gefoeter is dit gelukt, maar Alberto kon er ook bij vertellen dat de fabrikant ook meteen schoon genoeg had van de opdracht van Philippe Starck en dit niet op deze manier wenste te herhalen. Grappig hoe dat gegaan was dus.

Ik koester nu dit aandenken aan de ingenieurs en de zeer geslaagde meeting in Noale. Jaarlijks wordt er door de ‘Club 6.5 Italia’ een grote meeting gehouden, dus voor 2023 zal ik trachten er weer bij te zijn. Want niet alleen het bezit van een Moto 6.5 is bijzonder, maar ook de meeting met de Club 6.5 is een prachtige belevenis geweest!!
Disign Philippe Starck
Gebruikersavatar
MotoMan
Site Admin
Berichten: 1082
Lid geworden op: 14-05-2017 12:00

Re: De Geschiedenis van de Apilia MOTO'6.5

Bericht door MotoMan » 04-07-2022 11:57

Alberto Cappella

Dat was een zeer speciale ontmoeting, tijdens de meeting in Noale ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de Moto 6.5. Door Corona is de meeting twee jaar doorgeschoven maar in 2022 kon deze dus toch plaats vinden. Een speciale videoverbinding was gemaakt met Philippe Starck! Bijzonder om zo de ontwerper van de Moto 6.5 te horen spreken. Het gesprek was in het Engels (want Starck is een Fransman) dus ook redelijk goed te volgen. Hij verontschuldigde zich nog voor het feit dat hij niet persoonlijk had kunnen komen, maar hij had wel voor iedereen die op de meeting er was een fles Prosecco gestuurd (uit zijn prive-collectie). Een zeer leuk (en heerlijk) cadeau!

Tijdens een groot diner in het hotel was er nog een aangename verrassing! Er waren twee speciale gasten gekomen. De ingenieurs van Aprillia die vanaf het eerste moment samenwerkten met Philippe Starck tijdens het ontwerpen van de scooter de ‘Lama’ en later de ‘Moto 6.5’
De hoofdingenieur ALBERTO CAPPELLA was zelfs een paar maanden in het zomerhuis van Philippe Starck geweest om samen met hem de Lama te ontwerpen. Helaas is dit ontwerp niet verder gekomen dan 3 proto-typen, maar hierdoor was wel een zeer goede band ontstaan.
De andere ingenieur ……………… was nauw betrokken bij de productie van de Moto 6.5.

Alberto Cappella heeft voorafgaande aan het diner in Noale een uitgebreid verhaal verteld over de ontwerpfase van de Lama en de Moto 6.5, maar helaas was deze voordracht in het Italiaans, dus ik heb er niets van begrepen. Toch was er later een speciaal moment. Ik had een houten model van de Moto 6.5 meegenomen. Dit model (er bestaan er twee van, vervaardigd door een houtbewerker uit Indonesie) werd uitvoerig bewonderd door Alberto Capella en …….. De deksel van het kistje is later door beiden gesigneerd. Later vertelde Alberto Capella mij nog een leuk stukje geschiedenis over het ontwerp van het zadel van de Moto 6.5. Daar waar normaliter een periode van een jaar werd uitgetrokken voor een ontwerp, moest nu in een maand een geschikt model gemaakt worden door een zadelfabrikand in Barcelona. Met een hoop gefoeter is dit gelukt, maar Alberto kon er ook bij vertellen dat de fabrikant ook meteen schoon genoeg had van de opdracht van Philippe Starck en dit niet op deze manier wenste te herhalen. Grappig hoe dat gegaan was dus.

Ik koester nu dit aandenken aan de ingenieurs en de zeer geslaagde meeting in Noale. Jaarlijks wordt er door de ‘Club 6.5 Italia’ een grote meeting gehouden, dus voor 2023 zal ik trachten er weer bij te zijn. Want niet alleen het bezit van een Moto 6.5 is bijzonder, maar ook de meeting met de Club 6.5 is een prachtige belevenis geweest!!
Disign Philippe Starck
Plaats reactie

Terug naar “De geschiedenis rond de Aprilia MOTO 6.5”