MOTO.IT 12-12-2014

Moderators: MotoMan, YOURI

Plaats reactie
Gebruikersavatar
MotoMan
Site Admin
Berichten: 1082
Lid geworden op: 14-05-2017 12:00

MOTO.IT 12-12-2014

Bericht door MotoMan » 12-01-2020 11:21

https://www.moto.it/news/le-belle-e-pos ... o-6-5.html

De Aprilia Motò 6.5 is een schoolvoorbeeld van een motorfiets die ten tijde van zijn introductie verkeerd werd begrepen, maar vervolgens veel opnieuw werd geëvalueerd, zowel qua prestige als qua economie.  Een motorfiets die zijn tijd zeker te ver vooruit was - hij werd geboren in 1995 - kroop tussen supersportwagens in een onweerstaanbare opkomst en de immer populaire enduro-fietsen.  Een tijdperk In cul zou de single-lane stradall wel of geen supermotard kunnen zijn, of in ieder geval enduro die veel naar het asfalt knipoogde.  Ivano Begglo, toen beschermheer van Aprilia, was niet iemand die zich terugtrok toen nieuwe segmenten moesten worden verkend.  Hij koos daarom de Franse ontwerper Phillppe Starck voor het model dat moest worden geboren - volledig snel van de motorfietsproductie-ervaringen - zonder eerst een technisch schema te definiëren.  Zozeer zelfs dat in Noale twee prototypes werden gemaakt: een mono en een tweeling, met dezelfde esthetische concepten (de tweede was duidelijk een beetje groter en gespierder) maar prestaties, aantrekkingskracht en helaas heel verschillende kosten.  Het verhaal gaat dat voorzichtigheid de overhand had, en in plaats van een project vol charme maar ook met onbekenden aan te gaan, gaven we er de voorkeur aan trouw te blijven aan de geteste en betrouwbare Rotax met één cilinder die de Pegaso road enduro al duwde en de Motò gaf die we kennen.  Snel en gemakkelijk te rijden in zijn electieve gebruik - dat van stedelijke gommuter met een bepaalde aanleg, zelfs voor toeristisch gebruik op korte afstand - de fijne Motò bestraft met een esthetiek, zeker zeer verfijnd en verfijnd, maar ver van de motorkanonnen van die tijd  .  De gebogen lijnen die een eivormig profiel bepaalden, met plastic carrosserie op scherpe kleurcontrasten, bevielen een ander publiek dan het traditionele (het werd tentoongesteld in het Guggenheim Museum in New York) maar werden afgemeten door motorrijders, waardoor het snel in marges werd gearchiveerd.  Het werd geproduceerd van 1995 tot 2002 in enkele exemplaren;  aanvankelijk waren de kleuren twee, grijs / oranje en grijs / ivoor.  Een derde versie, zwart / zilver, werd later toegevoegd.  Met het verstrijken van de tijd (en mode) is de Motò een echte cult geworden.  de herontdekking van de klassieke lijnen en eenvoudiger motorfietsen heeft het tot een succes gemaakt, meestal postuum.  Nu is de Motò zeer gewild bij verzamelaars, en op de tweedehands- en vintage-markten verschijnen vaak verrassende prijzen, vooral gezien hoeveel het uiteindelijk werd verkocht in de laatste periode van zijn productie.  Het is niet moeilijk om onder onze advertenties exemplaren van Motò te koop te vinden, maar de zeer kleine aantallen (minder dan 4.000 zijn geproduceerd) betekenen dat het niet altijd duidelijk is om buren te vinden en tegen de juiste prijs - voorwaarden zijn meestal geen probleem  , aangezien de typische koper van de Motò zeker geen nerd was en de neiging had zijn motor te verwennen.  Het exemplaar dat we vandaag presenteren, is een van de weinige producten in de kleur zwart / zilver en kennelijk in de juiste omstandigheden - als we de potentiële kopers waren, zouden we de voorruitnagel en het bagagerek onmiddellijk elimineren - om een aankoop te evalueren.  De kilometerstand is niet erg klein, maar het is evenmin zorgwekkend.
L’Aprilia Motò 6.5 costituisce un esempio da manuale di moto incompresa all’epoca della sua introduzione ma successivamente molto rivalutata, tanto in termini di prestigio quanto economici. Una moto sicuramente troppo avanti per la sua epoca – è nata nel 1995 – stretta fra le supersportive in irresistibile ascesa e le sempre popolari enduro. Un’era in cui le monocilindriche stradali potevano essere si e no delle supermotard, o comunque enduro che strizzavano molto l’occhio all’asfalto.
Ivano Beggio, allora patron di Aprilia, non era di quelli che si tiravano indietro quando c’era da esplorare nuovi segmenti. Per il modello che doveva nascere scelse quindi il designer francese Philippe Starck – completamente a digiuno di esperienze produttive motociclistiche – senza definire inizialmente uno schema tecnico. Tanto che a Noale di prototipi ne fecero due: uno mono e uno bicilindrico, con gli stessi concetti estetici (il secondo era ovviamente un po’ più grosso e muscoloso) ma prestazioni, appeal e purtroppo costi ben diversi.
La storia narra che la prudenza ebbe la meglio, e invece di imbarcarsi in un progetto ricco di fascino ma anche di incognite, si preferì restare fedeli al collaudato ed affidabile monocilindrico Rotax che già spingeva la enduro stradale Pegaso e fare nascere la Motò che conosciamo. Svelta e ben guidabile nel suo impiego elettivo – quello di commuter urbana con una certa predisposizione anche all’uso turistico disimpegnato a corto raggio – la Motò finì penalizzata da un’estetica sicuramente molto sofisticata e raffinata, ma molto lontana dai canoni motociclistici dell’epoca.

Le sue linee curve che determinavano un profilo ovoidale, con carrozzeria plastica giocata su netti contrasti di colore, piacquero ad un pubblico diverso da quello tradizionale (venne esposta al Guggenheim Museum di New York) ma vennero snobbate dai motociclisti, facendola archiviare rapidamente nella marginalità. Venne prodotta dal 1995 al 2002 in pochi esemplari; inizialmente le colorazioni erano due, grigia/arancio e grigia/avorio. Una terza versione, nera/argento, si aggiunse successivamente.
Con il passare del tempo (e delle mode) la Motò è diventata un vero e proprio cult: la riscoperta delle linee classiche e di moto più semplici ne ha decretato un successo per lo più postumo. Adesso la Motò è molto ricercata dai collezionisti, e nei mercatini dell’usato e dell’epoca spunta spesso quotazioni sorprendenti soprattutto pensando a quanto finisse svenduta nell’ultimo periodo della sua produzione.
Non è difficilissimo trovare esemplari di Motò in vendita fra i nostri annunci, ma i numeri davvero esigui (ne sono state prodotte meno di 4.000) fanno si che non sia sempre scontato reperirne di vicine e alla quotazione giusta – le condizioni solitamente non sono un problema, dato che l’acquirente tipo della Motò non era certo uno smanettone e tendeva a coccolare la propria moto. L’esemplare che vi presentiamo oggi è uno dei pochi prodotti in colorazione nera/argento ed evidentemente nelle condizioni giuste – se fossimo i potenziali acquirenti elimineremmo però subito l’unghia parabrezza e il portapacchi – per valutare un acquisto. Il chilometraggio non è ridottissimo ma nemmeno tale da destare preoccupazioni.

Disign Philippe Starck
Plaats reactie

Terug naar “Reviews (World Wide Web) Aprilia MOTO 6.5”